Het was zover na een proefduik in het zwembad, ga ik echt duiken. Een pak uitgezocht, is niet zo eenvoudig te vinden mijn maat, maar goed. Op de boot kreeg ik de laatste instructies maar ach wat kon mij dat schelen ik luisterde niet, keek naar de horizon of er misschien al dolfijnen waren. De boot spiesde door het heldere water van de rode zee een koele bries door mijn grijze haren, en ik dacht wat is het leven toch mooi. Opeens geschreeuw en een hoop lawaai dolfijnen JAAAA, opdonderen zei ik en duwde iedereen aan de kant die moet ik zien, als er een recht op heeft ben ik het wel, drie grote dolfijnen en twee peuters, wat mooi met tranen in mijn ogen volgde ik ze tot ik ze niet meer zag, liep terug naar mijn plekje de russen aan boord deinsden voor mij terug, begreep er niets van totdat de schipper zei dat ik iets rustiger moest doen met die kleine mensen, sommigen knalden een paar meter weg, maar ik dacht bij mijzelf ga dan ook sneller aan de kant. We liggen stil bij een geweldig koraalrif, ik spring in vol ornaat het ruime sop tegemoet, heerlijk dat water al was het alleen al dat je je eigen gewicht niet voelt.
We gaan naar een diepte van 12 meter, tjemig die druk op mijn oren vergeet ik nooit meer, maar na een paar keer hard blazen ging het goed. Terwijl we rustig langs het rif gleden, werd ik hard door mijn instr. op de schouder getikt, dacht nog kerel doe gewoon en blijf eens van me af, maar goed ik keek om en tot mijn stomme verbazing DOLFIJNEN 8 stuks met vier jonkies. Deze beesten hadden gewoon door dat ik op hen had gewacht, greep een vin en gleed een stukje mee met ze. Volgens mij had ik echt contact met ze, we begrepen elkaar, speelden met elkaar wat een wonder. Op een gegeven moment keek ik op mijn klokje en zag dat ik naar boven moest, geen zuurstof meer. Ik dacht nog even ach laat maar ik blijf gewoon hier maar ja. werd opnieuw ruw aan mijn schouder getrokken, dacht weer blijf toch van mij af laat me met rust, en begon wild om mij heen te slaan. Een mep in mijn gezicht en een hoop lawaai, doe mijn ogen open en mijn vriendin vraagt of ik iets rustiger kan doen, shit denk ik alles gedroomd hoe kan dat nou.
Maar goed gedoken heb ik en nee weer geen dolfijnen gezien, maar wel een rog van een meter breed, en een koraalduivel, en hier ben ik ook heel blij mee, net zoals mijn wonderschone vriendin trouwens.
Volgende keer maar weer proberen, was weer een geweldige vakantie in Hilton Long Beach.
Nog een tip HLB ligt een stukje van de bewoonde wereld, zoek je een taxi ga dan buiten de poort aan de weg daar staan taxi,s en die brengen je voor een schijntje overal heen, andere prijzen dan die geldwolfen op het terrein.
Groetske van Franske